Om 10 uur in de ochtend verzamelden de spelers en supporters zich bij de club, de spanning was bij iedereen van het gezicht af te lezen. Eindelijk was het zover, de wedstrijd die doorslag moest geven aan Pickwick’s promoveren. In de bus hing een zeer positieve sfeer, de focus was er.
“Willen we dat Cas met meer of minder punten naar huis gaat? “MINDER!! MINDER!! MINDER!! – dan ga ik dat regelen” Bedankt Philip, dit hadden we nodig. Kort daarna verscheen Castricum op de borden en dit was het teken om je stalen gezicht op te zetten en je zenuwen te verbergen.
123!! PICKWICK!!
De wedstrijd ging best goed van start. We boden weerstand en wisten zelf ook een paar fases op te zetten. Toch wist Castricum de ruimte te benutten en scoorde hun eerste try. Hierdoor werd Pickwick extra gemotiveerd en namen het spel over. De heren hadden veel bal bezit in de Castricum helft van het veld. Waar overigens ook een schitterende “Hammer Joe” werd uitgevoerd.
Later in de eerste helft krijgt Rob het aan zijn schouder en paar minuten later scheurt Walter z’n hamstring. Dit zorgde voor wat chaos binnen het team en Castricum wist opnieuw te scoren. Hierdoor gingen we de rust in met 12-0.
In de tweede helft kreeg Cast twee penalty’s die de stand op 18-0 bracht, maar pickwick wist zich te herpakken en na hard knokken had Ruben een mooie doorbraak wat in een geconverteerde try resulteerden: 18-7! Met nog ongeveer 15 minuten op de klok werd Castricum opnieuw gezegend met drie penalty’s op een gunstige plek, hiervan werden er twee door de palen gekickt.
Eindstand: 24-7
Dit was het dan, we kunnen terugkijken op een mooi seizoen. Ondanks een paar tegenslagen heeft Pickwick 1 een mooie prestatie neergezet. Aanstaande zondag nog een laatste keer knallen tegen Rush en dan onze welverdiende rust pakken.
Namens het 1e team willen we Carmen Hazelhoff (family Hazelhoff), Jean Last, Willy Becking, Barend Breukink en alle supporters bedanken voor deze dag!
